sábado, 29 de octubre de 2011

A Lectura

Son unha namorada da lectura e polo que intento non caer na tentación de querer vendela como unha imposición.
O primeiro motivo para ler é para min o pracer que atopamos quen o facemos por vontade propia.
E o que intento que vos pase a vos que leades por gusto de ler pero non por que vos impoñan un libro.

Nestes libros que vos recomendo ides atopar diversión e
coñecemento articulados en breves episodios ilustrados, fáciles de ler e completados con páxinas de xogos -de vocabulario, pobras de comprensión lectora, pasatempos e documentación para ampliar a cultura xeral e o coñecemento da época e o contexto sobre os que versa cada obra.


Baseándose nas Mil e unha noites, este libro conta a
historia de Sherezade e de como fixo para evitar a sua morte e, ao mesmo tempo, gañar o amor doo sultán.

Nestes contos escollidos, descubrirás a personaxes, como o re dos Xenios ou o califa Haron al-Raschid, mentres entrarás en contacto coa riqueza e a maxia da cultura e a civilización do Oriente musulmán.




O libro secreo dos maiais é unha recreación das lendas contidas no Popol Vuh, que é a obra que recolle a teoría cosmogónica desta cultura amercana antes da chegada dos conquistadores españois.

Si queredes saber máis de Popol Vuh buscade en Google información, eu son vos e estaría intrigada.








Palabras de Caramelo



Conta a historia  dun neno xordo que vive nun campo de refuxiados saharauis e a súa relación co seu amigo Caramelo un pequeno camelo color canela.




Grazas María por recomendar este libro é moi bonito penso que vai gustar moito.








Cartas de Inverno


Cartas de inverno
Recibiu o Premio Rañolas ó mellor libro infantil e xuvenil galego no ano 1995.
Conta a história de dous amigos que se enfrontan a misterios e intrigas moi dificiles de imaxinar.



3 comentarios:

Anónimo dijo...

Son Maria,de Esteiro,lin un libro moi bonito de Gonzalo Moure,titulado Palabras de Caramelo

Anónimo dijo...

QUE BEN, EU TAMÉN ESTOU LENDO PALABRAS DE CARAMELO, GUSTAME MOITO, VAI DUN NENO QUE VIVE NOUTRO PAÍS E... MAR

Anónimo dijo...

pois eu lin Cartas de Inverno de Agustín Fernández Paz, e encantoume, o que pasa é que dá algo de medo porque é de misterio. Xa é para máis grandes, porque é medoso de verdade. Lino