Mostrando entradas con la etiqueta Convivencia. Mostrar todas las entradas
Mostrando entradas con la etiqueta Convivencia. Mostrar todas las entradas

domingo, 27 de marzo de 2016

Exposición: ‘Más allá de un rostro’. Fundación Síndrome de Down Madrid

Hoxe, 21 de marzo, celébrase o Día Mundial da síndrome de Down. Seremos unha sociedade madura cando non necesitiemos este día. Que eles e as súas familias non teñan que  loitar polos seus dereitos, e por facernos ver os problemas e as dificultades que atopan no seu día a día. 



Teño un cromosoma máis. E ti, ¿que tes diferente?


"Cando cheguei a casa papá e mamá non sabían que facer comigo.Agora non saberían que facer sen min"



"Se ti queres podes. Se eu quero podo. Cando queremos entre todos podemos"



domingo, 3 de marzo de 2013

Cortometraje - Libros y Lectura



A lectura ábrenos as portas e ensínanos o camiño
Sempre debemos atopar  un tempo para a lectura




sábado, 9 de febrero de 2013

Rosa Parks " A importancia dun xesto"

Fai 100 anos que naceu Rosa Parks o 4 de febrero de 1813 Afroamericana, natural de Montgomery, Alabama, e filla dun carpinteiro e unha mestra de escola. De profesión, costureira. Pero ademais, secretaria e axudante na Asociación Nacional para o Avance do Pobo de Cor.

 O 1 de decembro de 1955, colleu un autobús público para volver á súa casa. Por entón, os vehículos estaban sinalizados cunha liña: ún branco o requiría. Cando se encheu esa parte, o condutor ordenoulle, xunto a outros tres negros, que cos brancos adiante e os negros detrás. Sentouse nos asentos do medio, que podían usar os negros se ningedesen os seus lugares a un mozo branco que acababan de subir. Os outros erguéronse, pero ela permaneceu inmóbil. O conductor tratou de disuadila. Debía ceder o seu asento, é o que marcaba a lei. "Vou facer que te arresten", díxolle o condutor "

Aquel día estaba fatigada e cansa. Farta de ceder"non se levantou levárona detida e pasou a noite no calabozo, acusada de perturbar a orde pública e pagou unha multa de catorce dólares.
 Non obstante, o caso transcendeu e rematou por dar voz aos movementos polo fin da segregación que xa comezaran a facerse notar.

 Indignado e farto, un novo e descoñecido pastor baptista chamado Martin Luther King organizou unha ondada de protestas contra a segregación nos autobuses públicos de Montgomery que durou 382 días. Os trinta mil afroamericanos que participaron fixeron marchas de ata nove quilómetros, e cando lles preguntaban como se sentían, algúns respondían: "Os meus pés, cansos. A miña alma, liberada!".

Mentres, o caso Parks chegou á Corte Suprema do país, que declarou que a segregación era unha norma contraria á constitución estadounidense, que declara iguais a todos os individuos da nación.
 Un ano despois, o goberno aboliu calquera tipo de discriminación nos lugares públicos Rosa Parks, que faleceu en 2005 aos 92 anos, continuou loitando durante o resto da súa vida polos dereitos civís dos afroamericanos. En 1999, recibiu a Medalla de Ouro do Congreso dos EUA

Rosa Parks no autobús de Montgomery (Alabama)

Curiosidade
Anos despois do seu arresto, Rosa Parks  confesou: "A xente di que lle neguei o meu asento a aquel home porque estaba cansa, pero non é certo. Non estaba cansa fisicamente, estaba cansada de ceder ante eles e sentirme inferior sen ningún motivo".

Pensamos que para facer cambiar as cousas hai que facer algo grande pero as veces pequenos xestos poden axudar a que cambien. Esa pequena acción non ceder o asento  fixo que cambiaran moitas cousas en EEUU hoxe  está gobernando un presidente de color algo impensable  neses anos.

martes, 5 de febrero de 2013

Día internacional da Internet segura




É unha campaña que nos mostra como colgamos en Internet, parte ou toda a nosa vida sen preocuparnos as consecuencias que poida ter nun futuro para nós. Isto pode influír na nosa vida e afectarnos, non só psicoloxicamente, se non tamén economicamente. Posto que se poden obter números de contas bancarias,etc. Por estes motivos debemos de ter en conta todo o que colgamos e mirar se pode ser prexudicial para nós antes de colgalo. Yeray LOrenzo 2º ESO

viernes, 25 de enero de 2013

viernes, 18 de enero de 2013

Jorge Bucay "El Elefante Encadenado"

Os alumnos de sexto e 1º da ESO vamos a comentar esta fábula na 1ª semana de febreiro
O ELEFANTE ENCADENADO

Un elefante, con unha forza capaz de arrancar un arbore de raíz dunha embestida, é incapaz de arrancar a pequena estaca de madeira ca que nos circos os teñen atados o chan con unha cadea. E todo porque un día na súa infancia intentou unha e outra vez arrancar aquela estaca e non o logrou, e vendo que outros elefantes adultos permanecían inmóbiles coa cadea na súa pata, acabaron convencéndose de que era imposible liberarse dela. Convenceuse da súa incapacidade e dende estón non volveu a cuestionarse esa crenza.
O que mantén atado o chan un elefante de seis mil quilos de peso y a todos nos en moitas ocasións non é unha estaca de madeira nin unha cadea de ferro é un encadenamento moito máis situl: é o "non podo" "non son capaz".
Jorge Bucay

jueves, 17 de enero de 2013

Como decir te quiero dedicado os meus alumnos da ESO

Tommy Torres músico, recibiu un correo dun fan para pedirlle axuda para conquistar unha moza. Este foi o resultado:




Frase da semana

"O verdadeiro amigo é o que o sabe sobre ti e segue sendo o teu amigo" (Kurt Cobain)





domingo, 23 de diciembre de 2012

Besos que fueron y no fueron

Outro libro para ler ou regalar no Nadal 




Ella no sabe que un beso puede cambiarlo todo,
convertir al sapo, si no en un príncipe,
sí en un sapo mejor.
Ella sueña con el príncipe azul
porque soñar es tan propio de princesas
como ser azul es típico de príncipes.
Sostiene al sapo con delicadeza en el cuenco de las manos,
como se sostiene un libro con historias de amor dentro.
Está nerviosa y feliz y asustada al mismo tiempo.
¿Cómo será su historia de amor?
¿Acaso no son los besos siempre protagonistas
y los príncipes y princesas personajes secundarios?
Está a punto de comprobarlo.
Suspira, entrecierra los ojos y se deja llevar.
Edad   6 a 9 anos 

miércoles, 28 de noviembre de 2012

O día 3 de decembro celébrase o día internacional das persoas con discapacidade para recordarnos a súa integracion total na sociedade. Este ano o lema é "Eliminar as barreiras para crear unha sociedade inclusiva e accesible para tod@s"
EN AULA TIC DE FERROL EXPOÑEN AS 11 RAZÓNS POLAS QUE OS PAIS E NAIS DE NENOS CON NECESIDADES ESPECIAIS SON EXEMPLO DE VIDA E LOITA AQUÍ VOLAS DEIXO PARA QUE REFLEXIONEMOS.
1. Porque nunca pensaron que "hacer todo" significaría hacer mucho. Pero lo hacen todo, por ayudar a los suyos, y demostrarles que no están solos.

2. Porque han descubierto paciencia, que no sabían que tenían.

3. Porque están dispuestos a hacer algo 10 veces, 1.000 veces si es necesario para que sus hijos aprendan algo nuevo...

4. Porque han escuchado a los médicos que les plantean las situaciones mas difíciles, y ellos se han negado, a que esto los derrote.

5. Porque tienen días malos, pero siguen adelante a pesar de las adversidades.

6. Porque ellos logran obtener de todas las circunstancias de su vida, cosas que los ayudan a crecer como personas, y que los estimule a seguir aprendiendo.

7. Porque descubrieron que son fuertes, cuando dudaban que lo fueran, ante estas circunstancias.

8. Porque no son sólo mamás, papás, esposas, esposos, amas de casa, choferes, cocineros y mucho mas. También son fisioterapeutas, fonoaudiólogos, psicólogos, terapeutas ocupacionales, maestros, enfermeras, investigadores, entrenadores y porristas.

9. Porque entienden a sus hijos mejor que nadie - incluso si ellos no pueden hablar, o no los miran a los ojos, ellos lo saben. Sólo lo saben.

10. Porque justo cuando parece que las cosas van a ir bien, ellos siguen tratando. Lo hacen incluso cuando parece que sus corazones podrían explotar, o sus ojos soltar una lagrima.

11. Porque cuando miran a sus hijos sólo ven a chicos maravillosos, a unos estupendos guerreros. No observan a niños con Parálisis Cerebral, Autismo, Síndrome de Down, TDAH, Retraso en el Desarrollo y cualquiera que sea la etiqueta, que es solo eso, una etiqueta.

sábado, 24 de noviembre de 2012

O maltrato ten moitas caras


O blog amigo de Aula Tic de Ferrol tiña este vídeo que me parece moi interesante para ver as outras caras do maltrato

viernes, 23 de noviembre de 2012

Tempo de degradación

Acabo de atopar este gráfico que mostra o tempo que tardan en degradarse algúns refugallos no chan, de verdade que me pareceu interesante, e por iso decidímos compartilo.

jueves, 22 de noviembre de 2012

Dereitos dos nenos

O vinte de novembro celebrase o Día Universal dos Dereitos dos Nenos

Pequena confesión


POR QUE ME FUNCIONAN OS PREZIS E AS NOVAS MANEIRAS DE ESTUDAR?
Ben, hoxe vouvos contar unhas pequeniñas cousas, eu son un rapaz que cando se pon a estudar aos cinco minutos estou  noutro mundo, e cando me dou de conta xa pasaron 2 horas perdendo o tempo.

Ata aí ben. Pero hai algo no que nunca me desconcentro que é na informática, son todo un friki, estudoso, (pero non das sinaturas) senón da informática e todos os adxectivos que me sirvan para expresar o devezo que sinto pola informática, pero non polo tuenti, facebook, nin esas chorradas, que tamén me gustan pero eu uso o ordenador para codificación, aprender, etc...
Eu vou os Talleres de Aprender a Aprender dende fai dous aniños, e dende que empecei a profe fixouse nas miñas dotes informáticas e que era a única maneira de que estudara sen protestar ou cansarme. Eu empecei a facer resumos, mapas conceptuais, prezis, etc... E todo iso axudoume a aprender dunha maneira máis rápida, mellor e entretida. E eu creo que non só o creo eu, eu creo que ata a persoa que xamais tocou un ordenador, ese tipos de cousas lles axudaría a mellorar nos seus estudos.

Grazas por ler este pequeno texto.

Anxo  2º ESO

lunes, 18 de junio de 2012

Galicia, a nosa Terra.

Fixemos un curto no que mostramos as cousas boas e malas que atopamos no medio ambiente. A través dunha mestura de imaxes e poemas propios, así como unha recollida de refráns antiqos. Queremos poñer o noso gran de area para solucionar este problema.




Alba Calo Blanco e Iria Ferreiro Gómez 1ºA