viernes, 21 de octubre de 2011

Lectura para comentar

O ELEFANTE ENCADENADO

Un elefante, con unha forza capaz de arrancar un arbore de raíz dunha embestida, é incapaz de arrancar a pequena estaca de madeira ca que nos circos os teñen atados o chan con unha cadea. E todo porque un día na súa infancia intentou unha e outra vez arrancar aquela estaca e non o logrou, e vendo que outros elefantes adultos permanecían inmóbiles coa cadea na súa pata, acabaron convencéndose de que era imposible liberarse dela. Convenceuse da súa incapacidade e dende estón non volveu a cuestionarse esa crenza.
O que mantén atado o chan un elefante de seis mil quilos de peso y a todos nos en moitas ocasións non é unha estaca de madeira nin unha cadea de ferro é un encadenamento moito máis situl: é o "non podo" "non son capaz".
Jorge Bucay

8 comentarios:

Anónimo dijo...

pareceme que escriviuno unha persoa que sabe que a maior parte de impedidimento a maioria das veces e sicolóxico.

Administrador dijo...

pareceme que escriviuno unha persoa que sabe que a maior parte de impedidimento a maioria das veces e sicolóxico.
SILVIA TUÑAS AÑÓN 1ºB

Alba dijo...

Sicologico si, porque moitas veces decimos que non podemos porque todos non din que non pero si creemos que podemos acabaremolo consiguindo.

Antía dijo...

E moitas veces, alba, non é que non podamos senón que non o intentamos.

Anónimo dijo...

A maioría das veces ainda que queiramos poñemonos nerviosos e a nosa propia mente impidenolo a parte de non intentalo. YERAY E DAVID.

Alba dijo...

Si pero neso tamén inflúe a xente que por detrás che di que tes paxáros na cabeza, sobretodo se é cercana como da familia......

Anónimo dijo...

a min paréceme que o que di o conto ten razón porque se non o intentas ou non che deixan faser algo, nunca saberás se o podes fasser ou non.

Anónimo dijo...

Es curioso como nosotros mismos somos los que nos ponemos barreras en el camino y una simple palabra nos encadena, al igual que al elefante, y nos lleva a repetirnos lo mismo una y otra vez sin que en estas haya verdad alguna.
Eva Mº Formoso Tobío